5/15/2008 9:59:43 AM
Мен усган кишлок(Углим Фирдавсга)
Чизган сувратларинг мужиза болам,
Сенда бир олам бор билмаган кайгу.
Ухлаб колганда хам кулингда калам,
Чехрангдан ёгади илохий туйгу...
***
Бир кун рассом булсанг оламга машхур,
Номингга кушилса "сохиби калам"
Сендан бир утинчим азизм бордир,
Мен усган кишлокнинг расмин чиз болам.
Изладим.., топмадим арзигувчи суз,
Тасвир этолмадим уша сувратни,
Армон оташида ингранганда куз,
Сенда сезмокдаман гудак санъатни.
***
Нурлар жилоланган осмон остида,
Олисдан куринган кум-кук тоглар бор.
Куёш макон курган тоглар пастида,
Яшил теракзорлар, узум боглар бор.
Сунг зангор адирлар, юлгунзор кенглик,
Багрини кок ёриб дарё окади.
Шундай гузалликка юз тутиб тенглик,
Бир кум-кук дарвоза масрур бокади.
Уша дарвозадан бошланар кишлок,
Кул ушлашиб яшар катор ховлилар,
Хар тонг гузалликни тутганда тулгок,
Кизарар сув буйлаб усган олулар.
Хар ховли бир кичик гуллаган бустон,
Сувлар сепилади сахар чоглари,
Ариклар четида усади райхон,
Хушбуй буй таратар кишлок боглари.
Хашам ва сохталик йирок бир гуша,
Чин кулгу, чин кайгу, тирик мухаббат.
Унда хануз бекам инсоф, андиша,
Тоза гузаллигу, шаффоф садокат.
Кирда куй бокади, дуппили бола,
Дарёга чумилиб чикарар хордик.
Тангали дунёга булмаган ошна,
Хислар улгаяди бебахо, тиник.
Туккиз дунг устига утириб хануз,
Овози борича айтади кушик.
Хануз дуппи тикар кузлари юлдуз,
Байт булиб тукилар калбидаги ишк.
Карнайлар чалинар сахар чоглари,
Элни уйготади чорлагувчи куй.
Ёйиб бутун умр ишлаб топганин,
Бу эл кишлогига туй беради, туй...
Эрта тонг саломга келар келинчак,
Харир румол ичра лоладек ёниб.
Кашта румолчалар хадя этажак,
Болалар иргишлар кувониб, ёниб.
Наврузлар бебахо, навруз бетакрор,
Думбира чалган ким, улан айтган ким
Сумалак пиширар ёш яланг бедор
Дунёда бу кадар шодлик топмадим...
Ховузга сочларин тушаб мажнунтол
Шейпон бор анорзор, олмазор ичра,
Утгану-кайтгандан сураб хол-ахвол.
Кексалар чой ичиб килар хангома.
Поёнсиз далалар... пахтазор, тутзор.
Уфкка туташади гулдор этаги,
Тиниб тинчимаган асл эли бор,
Гуллаган богидек бахор юраги...
Узун, тор сукмок бор кишлок оралаб
Мактабга туташган нурли бир дунё.
Унда хис килурсан когоз коралаб,
Олам марказида турибсан танхо.
Кишлок чеккасида кабристон бор,
Зиёратгох этган муътабар кабр.
Хузурига чорлар азиз бузруквор,
Дардлашиб топурман калбимга хузур.
Ялангоёк чопиб, товон куймаган
Йигитга ер тафти бегона болам.
Захматни курмаган, дардни туймаган,
Бахт кадрин билмайди яшаб хам бекам.
Мен сабаб айросан бебахо юртдан,
Мен сендан энг тоза хислар карздор.
Дардкаш она элдан, она Ватандан,
Углим, менинг бир жуфт углон карзим бор.
Тошларга айланган сабрим бехисоб,
Кузимда согинч бор, багримда титрок.
Менинг армонларим булганда китоб,
Рангларингга кучсин мен усган кишлок.